Jako specyficzne cechy przywódcy wymieniane są:
– inteligencja społeczna (praktyczna) – umiejętność emocjonalnego radzenia sobie w różnych sytuacjach;
– sprawność intelektualna – kreatywność i otwartość na doświadczenie;
– silny układ nerwowy, odporność na stres i frustracje;
– stabilność emocjonalna i samokontrola emocji;
– silna motywacja wewnętrzna – przejawiająca się wytrwałości i konsekwencją w działaniu;
– „asertywność” – planowanie i podejmowanie działań, które uwzględniają interesy pracowników;
– ekstrawersja, której towarzyszy pragmatyzm oraz makiawellizm (ale tylko przy realizacji ważnych zadań).
Lider, czyli przywódca powinien posiadać większość wymienionych cech. Nikt jednak nie ma ich wszystkich jednocześnie, a jeśli nawet by tak było, to nie jest to gwarancja sukcesu. Ważne jest również to, w jaki sposób zarządzający przedsiębiorstwem posługuje się swymi atutami i jakie metody kierowania grupą stosuje. Kierowanie grupą ludzi nie jest zadaniem łatwym. Tylko niewielu ludzi odnosi w tym sukces.